اقتصاد دومینیکا

اقتصاد دومینیکا

اگرچه صنعت خدمات مالی به طور فزاینده ای در حال تبدیل شدن به بزرگترین درآمد آن است، اما کشاورزی با موز به عنوان محصول اصلی، همچنان پایه اصلی اقتصاد دومینیکا است. تولید موز به طور مستقیم یا غیرمستقیم بیش از یک سوم نیروی کار را استخدام می کند. این بخش در برابر شرایط آب و هوایی و رویدادهای خارجی موثر بر قیمت کالاها بسیار آسیب پذیر است. اگه به دنبال بررسی اقتصاد و یا پاسپورت دومینیکا هستید با گروه سرمایه گذاری ایساتیس همراه باشید.

با توجه به اعلام خروج تدریجی دسترسی ترجیحی موز به بازارهای اتحادیه اروپا، تنوع کشاورزی در اولویت قرار دارد. دومینیکا با صادرات مقادیر کمی مرکبات و سبزیجات و معرفی قهوه، نعناع هندی، آلوئه ورا، گل های شاخه بریده و میوه های عجیب و غریب مانند انبه، گواوا و پاپایا پیشرفت هایی داشته است. دومینیکا همچنین در افزایش صادرات تولیدی خود با صابون به عنوان محصول اولیه موفقیت هایی داشته است. دومینیکا نیز اخیرا وارد بازار خدمات مالی فراساحلی شده است.

از آنجا که دومینیکا بیشتر آتشفشانی است و سواحل کمی دارد، توسعه گردشگری در مقایسه با جزایر همسایه کند بوده است. با این وجود، کوه های بلند و ناهموار دومینیکا، جنگل های بارانی، دریاچه های آب شیرین، چشمه های آب گرم، آبشارها و نقاط غواصی آن را به مقصدی جذاب تبدیل کرده است. توقف های کشتی های کروز به دنبال توسعه اسکله های مدرن و امکانات ساحلی در پایتخت افزایش یافته است. اکوتوریسم نیز یک صنعت رو به رشد در جزیره است.

صنایع دومینیکا

مشترک المنافع دومینیکا در سال های اخیر به یک مرکز مالی بین المللی بزرگ تبدیل شده است و به سرعت در حال تبدیل شدن به یکی از بزرگترین مراکز بانکی در جهان است و خدمات فراساحلی نیز به منبع اصلی درآمد آن تبدیل شده است. اینها شامل موسسات مالی جهانی از جمله Scotiabank، Royal Bank of Canada، Cathedral Investment Bank، First Caribbean International Bank، و The Interoceanic Bank of the Caribbean هستند.

کشاورزی دومینیکا

کشاورزی حدود 20 درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد و حدود 40 درصد از نیروی کار را به کار می گیرد. صادرات محصولات کشاورزی در سال 2001 بالغ بر 19.1 میلیون دلار بود. بیشتر محصولات در مزارع کوچک تولید می شوند که 9000 مالک آن در حدود 10 تعاونی با هم متحد شده اند. چندین مزرعه بزرگ نیز وجود دارد که عمدتاً موز را برای صادرات تولید می کنند. سایر محصولات عمده نارگیل و مرکبات هستند که در مقادیر تجاری کشت می شوند.

دامپروری دومینیکا

حدود 2000 هکتار (4900 هکتار) مرتع وجود دارد که 2.7٪ از کل زمین را شامل می شود. این جزیره گوشت، مرغ یا تخم مرغ کافی برای مصرف محلی تولید نمی کند، بنابراین واردات زیادی از محصولات حیوانی وجود دارد.

ماهیگیری در دومینیکا

صنعت ماهیگیری نسبتاً بزرگی در دومینیکا وجود دارد، اما مدرن نشده است و تقریباً به طور انحصاری در خدمت بازار داخلی است. یک آزمایش موفق در پرورش میگو در آب شیرین، با حمایت تایوانی، مقادیر قابل توجهی میگو را برای بازارهای داخلی و محلی تولید کرده است.

جنگلداری دومینیکا

دومینیکا پتانسیل صنعت چوب را دارد. حدود 46000 هکتار (110000 هکتار) به عنوان جنگل طبقه بندی می شود که 61٪ از کل زمین را تشکیل می دهد. از چوب های با ارزش تجاری می توان به چوب ماهون، ماهوی آبی و قرمز و چوب ساج اشاره کرد. کل واردات محصولات جنگلی در سال 2000 بالغ بر 10.3 میلیون دلار بوده است.

معدن در دومینیکا

بخش معدن دومینیکا نقش کوچکی در اقتصاد آن داشت. پوکه عمده ترین کالایی بود که از جزیره برای صادرات استخراج می شد و دومینیکا خاک رس، سنگ آهک، خاکستر آتشفشانی و شن و ماسه را عمدتاً برای صنعت ساختمان تولید می کرد.

صنایع ثانویه در دومینیکا

بخش تولید کوچک دومینیکا تقریباً به طور کامل به کشاورزی وابسته است و این جزیره تعداد انگشت شماری از صنایع موفق متخصص در صابون و سایر محصولات جانبی کشاورزی را ایجاد کرده است. بزرگترین تولید کننده Dominica Coconut Products است که توسط Colgate-Palmolive کنترل می شود که صابون را از نارگیل تولید می کند.

چهار گیاه برای پردازش لیمو و سایر مرکبات وجود دارد. دو کارخانه بطری سازی؛ دو کارخانه تقطیر؛ چهار کارخانه کوچک پوشاک؛ و چهار کارخانه کوچک مبلمان. دومینیکا به همسایگان کارائیب آب صادر می کند. کفش، بلوک سیمانی، مبلمان و صابون و لوازم بهداشتی نیز صادر می شود. صنایع خانگی برخی از محصولات چرمی، سرامیک و کاه را تولید می کنند.

مناقصه‌های جهانی دارای یکی از بزرگترین پایگاه‌های اطلاعاتی مناقصه‌های بین‌المللی و ملی/مناقصه‌های رقابتی، اخبار تدارکات، اطلاعات پروژه، جوایز قرارداد، مربوط به دومینیکا از سراسر جهان است. .
این بخش شامل فرصت های اقتصادی و تجاری و از دومینیکا است

بزرگترین صنایع در دومینیکا کدامند؟

دومینیکا با نام رسمی مشترک المنافع دومینیکا جزیره ای در شرق دریای کارائیب است . بهتر است بدانید پایتخت آن روزو است که در سمت غربی جزیره قرار دارد. اکثریت دومینیکا، حدود 70.5 درصد از جمعیت، در مراکز شهری زندگی می کنند. بقیه جمعیت در مناطق روستایی زندگی می کنند و معمولاً به کشاورزی مشغول هستند که محرک اصلی اقتصادی در دومینیکا است. کل تولید ناخالص داخلی این کشور طبق برآوردهای سال 2018، 485 میلیون آمریکا بود. بخش‌های اصلی که کمک زیادی به اقتصاد دومینیکا کرده‌اند، کشاورزی، صنایع تولیدی و بخش خدمات هستند.

کشاورزی در دومینیکا

اقتصاد دومینیکا تا حد زیادی به کشاورزی وابسته است. در حال حاضر، بخش کشاورزی حدود 17.8 درصد از تولید ناخالص داخلی دومینیکا را تشکیل می دهد. حدود 22.6 درصد از سطح زمین قابل کشت و زیر کشت است. این بخش حدود 40 درصد از نیروی کار را به صورت مستقیم و غیرمستقیم به کار گرفته است. از لحاظ تاریخی، کشاورزی موز بخش کشاورزی را به عنوان محصول عمده نقدی در اواخر دهه 1980 در انحصار خود درآورد زیرا 70 درصد از کل صادرات را تشکیل می داد. این وابستگی تک محصول پس از تخریب مزارع موز توسط طوفان و طوفان از بین رفت. برنامه‌های احیای زمین پس از طوفان‌ها اجرا شد، گامی که شاهد رشد و بهبودهای مثبت این بخش بود. به عنوان مثال، تولید موز از 15700 تن در سال 1992 به 34000 تن در پایان سال 2000 افزایش یافت.

گردشگری دومینیکا

دومینیکا با کوه های ناهموار، دریاچه های آب شیرین، چشمه های آب گرم، نقاط غواصی و آبشارها، مقصدی جذاب است. بخش گردشگری آن در مقایسه با همسایگان منطقه‌ای خود به آرامی در حال رشد است. گردشگرانی که از دومینیکا دیدن می کنند از پیاده روی، بازدید از کشتی های کروز، تماشای حیات وحش و کاوش در مناظر لذت می برند. با این وجود، این بخش به دلیل نداشتن سواحل سفید، زمین های ناهموار و زیرساخت های ضعیف هنوز در مراحل اولیه قرار دارد. میانگین تعداد گردشگرانی که سالانه از این جزیره دیدن می کنند 200000 نفر است. در سال 1999، درآمد حاصل از صنعت گردشگری 49 میلیون دلار آمریکا بود. دومینیکا در حال برنامه ریزی برای تقویت این صنعت است.

ساخت و تولید در دومینیکا

صنعت تولید در دومینیکا تا حد زیادی به مواد خام از بخش کشاورزی وابسته است. تولید صابون نارگیل از جمله سرمایه گذاری های برتر در این صنعت است. تولیدکنندگان صابون نارگیل سالانه بیش از سه میلیون تخته صابون می فروشند. اکثر کاربران صابون خطوط کروز رویال کارائیب هستند. صابون به جامائیکا و ترینیداد و توباگو نیز صادر می شود . سایر صنایع آهک، مرکبات، لوازم آرایش، کفش، سیمان، بلوک، سرامیک و مبلمان را پردازش می کنند. صنعت تولید همچنان در حال رشد و گسترش است. 

صنعت خدمات دومینیکا

صنعت خدمات در دومینیکا حدود 28 درصد از نیروی کار را به کار گرفته است و 49.5 درصد از تولید ناخالص داخلی کشور را تشکیل می دهد. این صنعت خدمات بخشی است که در آن هیچ کالای فیزیکی معامله نمی شود. در عوض، درآمد حاصل از ارائه کالاها و خدمات نامشهود ارائه شده است. ارائه دهندگان خدمات باید مدبر، ماهر، با تجربه باشند و هزینه هایی را که متناسب با ماهیت خدمات ارائه شده است، دریافت کنند. در بیشتر موارد، هزینه ها بسته به فصل، زمان یا مدت خدمات و چرخه تجاری متفاوت است. گروه های سازمان خدماتی وجود دارند که نقش نظارتی را در حصول اطمینان از برآورده کردن انتظارات مشتریان از ارائه دهندگان خدمات ایفا می کنند.