حمایت از بخش عمومی دومینیکا و مسائل اجتماعی در دومینیکا
آموزش
حمایت از بخش عمومی دومینیکا-مسائل اجتماعی در دومینیکا . هزینه های عمومی برای اموزش و پرورش 3.5 درصد از تولید ناخالص داخلی در سال 2010 بود. 12 سال اموزش اجباری از سن پنج سالگی اغاز می شود. مدرسه ابتدایی شامل هفت سال و متوسطه پنج سال است. حدود 91 درصد از دانش اموزان مدرسه ابتدایی (2010) را تکمیل می کنند.
تمام مراکز دوران کودکی متعلق به بخش خصوصی هستند و اکثر انها توسط کلیسا اداره می شوند. قانون اموزش و پرورش 1997 برای تنظیم خدمات اموزش پیش دبستانی در بخش خصوصی، که توسط وزیر اموزش و پرورش کنترل می شود، فراهم می کند.
اموزش بیشتر در کالج تربیت معلم، دانشکده پرستاری و دانشگاه منطقه ای هند غربی، که دارای شعبه در دومینیکا است ارائه میشود. کالج دولتی دومینیکا، یک موسسه دولتی، برنامه هایی را ارائه می دهد که منجر به سطح GCE A، گواهینامه ها و مدارک کاردانی می شود.
بهداشت و سلامتی
هزینه های عمومی برای بهداشت در سال 2010 چهار درصد از تولید ناخالص داخلی بود. سیستم بهداشتی از طریق کلینیک های محلی، مراکز بهداشتی بزرگتر، پلی کلینیک در Roseau و بیمارستان ارجاع ملی، عمل می کند. یک بیمارستان کوچکتر در پورتسموث و بیمارستان های کلبه ای در Marigot و Grand Bay وجود دارد. مرگ و میر نوزادان 11 تا در هر 1000 تولد زنده در سال 2011 بود.
بنیاد بخش خصوصی بهداشت در دومینیکا در سال 2005 تاسیس شد. اعضای موسس معتقد بودند که بخش بهداشت در بحران است و دولت قادر به پاسخگویی به نیازهای بهداشتی کشور نیست. این بنیاد متشکل از 18 عضو شرکتی است که کمک های خصوصی را برای کمک به خرید تجهیزات پزشکی برای بیمارستان پرنسس مارگارت ارائه می دهد. همچنین کمک های مالی به ساکنان دومینیکا که نیاز به رفتن به خارج از کشور دارند از دیگر خدمات انها است.
یک PPP غیر رسمی یک داروخانه زنجیره ای محلی را می بیند که با برنامه ملی پاسخ به HIV / AIDS (NHARP) کار می کند تا اطمینان حاصل شود که مشتریان HIV مثبت درمان فوری رایگان برای عفونت ها دریافت می کنند. داروخانه دارو را با نسخه های تایید شده به بیماران می دهد و سپس برای بازپرداخت به NHARP فاکتور می دهد.
انتقال (حمل و نقل)
780 کیلومتر جاده وجود دارد که 50 درصد انها اسفالت شده اند. با وجود مشکلات فنی ایجاد شده توسط زمین های کوهستانی دومینیکا و سنگ های اتشفشانی سرد،شبکه اطراف جزیره در اواخر دهه 1980 تکمیل شد.
فرودگاه ها: فرودگاه های Melville Hall شصت و چهار کیلومتری شمال شرقی Roseau و Canefield، پنج کیلومتری شمال Roseau قرار دارند که تنها می توانند هواپیماهای مسافربری توربوپراپ را در خود جای دهند. در دهه 1990، ساخت یک فرودگاه جدید با باند به اندازه کافی طولانی برای جت های طولانی از امریکای شمالی و اروپا به عنوان کلید گسترش گردشگری دیده می شد، اما غیرممکن بود که حمایت مالی برای این پروژه تامین شود. بنابراین، گردشگرانی که به دومینیکا پرواز می کنند، معمولا از طریق جزیره نزدیک انتیگوا می ایند.
اتوبوس ها: مینی ون های خصوصی خدمات اتوبوس را در سراسر جزیره ارائه می دهند.
شرایط اجتماعی زندگی در دومینیکا
دومینیکا کشوری با حدود ۷۲ هزار نفر جمعیت است. این کشور بسیار آزاد و شاد است و در آن هیچگونه محدودیت دینی، سیاسی یا اجتماعی وجود ندارد. با وجود اینکه اکثر مردم دومینیکا مسیحی هستند اما آزادی دینی در دومینیکا به حدی است که حتی در مدارس نیز تبلیغات یا مراسمات مذهبی خاصی برگزار نمی‌شود. در دومینیکا بیشتر مردم آفریقایی‌تبار هستند اما آمریکایی‌ها، اروپایی‌ها و مردم از ملیت‌های دیگر هم در دومینیکا زندگی می‌کنند. دومینیکا تنها جزیره در میان جزایر دریای کارائیب است که مردم بومی خود را حفظ کرده است. زبان رسمی دومینیکا انگلیسی است اما مردم به زبان‌های محلی دیگری نیز با هم صحبت می‌کنند
امکانات عمومی در دومینیکا
امکانات عمومی در دومینیکا، باعث راحتی زندگی در این کشور شده است و هر روز نیز، به این امکانات افزوده میشود. تحصیل در دومینیکا از ۵ تا ۱۶ سالگی در مدارس دولتی سراسر جزیره کاملا رایگان است. در دومینیکا حدود ۵۰ مدرسه و چهار دانشگاه وجود دارد که افراد می‌توانند در آن به تحصیل رشته‌های گوناگون بپردازند.
جاده ساحلی، شهرهای مختلف دومینیکا را به هم وصل می‌کند. همین‌طور فرودگاه دومینیکا از کشورهای اروپایی، آمریکا، کانادا و کشورهای کارائیبی، پرواز مستقیم دارد. علاوه بر حمل و نقل هوایی، ارتباطات دریایی دومینیکا هم بسیار قوی و پیشرفته است. در نتیجه برای دسترسی به دومینیکا، سفر به شهرها و کشورهای گوناگون و… مشکلی نخواهید داشت.
بیمارستان دولتی و مراکز درمانی متعدد در سراسر جزیره، امکانات درمانی دومینیکا است. برای تشخیص و درمان بیماری‌های مختلف، می‌توانید از بیمارستان دولتی استفاده کنید اما برای درمان بیماری‌های نادر یا درمان‌های پیشرفته، باید به شهرها و کشورهای پیشرفته‌تر مراجعه کنید.
یکی از نقاط امید مردم دومینیکا، که باعث رشد چشمگیر امکانات عمومی در این کشور شده است، برنامه اعطای تابعیت با اهدای کمک بلاعوض به صندوق توسعه این کشور است. در واقع، هر فردی که می‌خواهد تابعیت دومینیکا را دریافت کند، می‌تواند با اهدای حداقل ۱۰۰ هزار دلار آمریکا به این صندوق، تابعیت دومینیکا را بگیرد. این پول‌ها که توسط خود مردم به دولت اهدا میشود، خرج ساخت ورزشگاه و استادیوم، مدرسه، بیمارستان، راه‌ها و سایر امکانات عمومی در این کشور میشود.
امنیت در دومینیکا
دومینیکا کشوری امن محسوب میشود و جنایات خشن در این کشور به ندرت اتفاق می‌افتد. دومینیکا برای حفظ امنیت، یک گارد ساحلی حرفه‌ای و نیروهای آموزش‌دیده پلیس دارد که با گشت‌زنی‌های مداوم در سراسر شبانه روز کمک شایانی به حفظ آرامش دومینیکا می‌کنند. همین‌طور دوربین‌های مداربسته در همه جای جزیره تعبیه شده است تا از جرم و جنایت یا حتی دزدی جلوگیری شود.
ناگفته نماند دومینیکا یکی از با ارزش ترین پاسپورت های دنیا را در اختیار دارد . برای اشنایی با این پاسپورت و نحوه دریافت ان اینجا کلیک نمایید .
تماس با ما